PATRON SZKOŁY

Władysław Szafer urodził się 23 lipca 1886 roku w Sosnowcu. Początkowo studiował w Wiedniu, następnie został uczniem M. Raciborskiego we Lwowie. Od 1917 roku był profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego, a od 1936 do 1938 roku jego rektorem i dyrektorem Krakowskiego Ogrodu Botanicznego, który znacznie rozbudował i zmodernizował. Od 1920 roku był członkiem Pau. Natomiast od 1947 do 1951 pełnił funkcję wiceprezesa PAU. Przewodniczył Komitetowi Botanicznemu PAN. Został także członkiem Królewskiej Akademii Szkockiej, Duńskiej Królewskiej Akademii Nauk i Literatury, Fińskiej Akademii Nauk oraz Niemieckiej Akademii Przyrodników w Halle. Ponadto uzyskał tytuł doktora h.c. Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu w Pradze. Mianowano go też honorowym członkiem wielu towarzystw botanicznych. Podczas okupacji zorganizował konspiracyjny Uniwersytet Jagielloński. Założył Instytut Botaniki PAN oraz Zakład Ochrony Przyrody PAN w Krakowie. Był redaktorem i współautorem zainicjowanego przez M Raciborskiego wielotomowego dzieła zbiorowego pt. „Flora polska”. Z S. Kulczyńskim i B. Pawłowskim wydał klucz „Rośliny polskie”. Opracował systematykę modzrzewi eurosyberyjskich. Wśród wielu prac z geografii roślin do najwybitniejszych należy opracowanie podręcznika „Ogólna geografia roślin” oraz odkrycie i opisanie plioceńskiej flory w okolicy Krościenka nad Dunajcem. Opracował wraz z M. Kostyniukiem podręcznik zatytułowany „Zarys paleobotaniki”. Ponadto zapoczątkował badania fitosocjologiczne w Polsce. Był redaktorem i współautorem dzieła pt. „Szata roślinna Polski”. Zajmował się również biologią kwiatu i opublikował popularnonaukowe monografie z tego zakresu, m.in. było to „Życie kwiatów”. Wydał też w Krakowie „Zarys historii botaniki”. W zakresie ochrony przyrody rozwinął szeroką działalność naukową, popularyzatorską i organizacyjną w kraju, a także za granicą. Od 1919 do 1949 roku zajmował stanowisko przewodniczącego Państwowej Rady Ochrony Przyrody. Redagował periodyki: „Ochrona Przyrody”, „Chrońmy przyrodę ojczystą” oraz dzieła zbiorowe „Skarby przyrody i ich ochrona”, „Ochrona przyrody i jej zasobów”. Był honorowym członkiem Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i jej Zasobów. Zmarł po długiej chorobie w Krakowie 16 listopada 1970 roku.